ภูกระดึง

          ตามตำนานภูกระดึง มีเรื่องเล่ามาแต่โบราณว่า มีผู้ได้ยินเสียงระฆังของพระอินทร์ที่อยู่บนเขานี้ ดังนั้นจึงให้ชื่อว่า ภูกระดึง หรือ ภูกะดึง เพราะคำว่า “ภู” หมายถึง ภูเขา และ “กระดึง” ซึ่งภาษาพื้นเมือง จังหวัดเลย มาจาก “กระดิ่ง” แปลว่า “ระฆังใหญ่” นอกจากนี้เมื่อขึ้นไปบนยอดเขาบางส่วนหากเดินหนักๆ หรือใช้ไม้กระทุ้งก็จะมีเสียงก้องคล้ายระฆัง ซึ่งเกิดจากโพรงข้างใต้ จึงได้รับขนานนามว่า “ภูกระดึง“

          ประมาณปี พ.ศ. 2504 นายชำนาญ ยุวบูรณ์ อธิบดีกรมการปกครองสมัยนั้นกับคณะ ได้มาทัศนาจรบนภูกระดึง พิจารณาเห็นว่า หากมีเจ้าหน้าที่คอยให้บริการอำนวยความสะดวกแก่นักท่องเที่ยวตามสมควร ก็จะเป็นการดึงดูดประชาชนทั่วไปให้มาท่องเที่ยวมากยิ่งขึ้น ซึ่งเป็นผลดีทางเศรษฐกิจแก่ประชาชนในท้องถิ่น จึงได้สั่งการให้จังหวัดเลยเสนอขอจัดตั้งกิ่งอำเภอภูกระดึงขึ้น ขณะนั้น นายกิติ ยธการี ดำรงตำแหน่งผู้ว่าราชการจังหวัดเลย ได้รีบดำเนินการจัดตั้งกิ่งอำเภอภูกระดึง กระทรวงมหาดไทยจึงได้ประกาศตั้ง “กิ่งอำเภอภูกระดึง” เมื่อวันที่ 9 มกราคม 2505 ประกอบด้วย ตำบลศรีฐาน ตำบลปวนพุ และตำบลผาขาว ซึ่งเดิมอยู่ในความปกครองของอำเภอวังสะพุง จังหวัดเลย ต่อมาเมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม 2506 จึงได้มีพระราชกฤษฎีกา ยกฐานะเป็นอำเภอภูกระดึงตั้งแต่บัดนั้น เป็นต้นมา